Max ten Velde

Hieronder ziet u het communicatieproduct van Max ten Velde. Hij heeft zijn scriptie geschreven over het volgende onderwerp: De relatie tussen de digitale vaardigheden van ouderen en de non-take-up van toeslagen. 

U kunt deze scriptie hier teruglezen.


Beleidsnotitie rondom het verminderen van de non-take-up van toeslagen onder ouderen in de digitale context 

Beleidsmatig gezien is het belangrijk om ouderen met beperkte digitale vaardigheden te ondersteunen bij het aanvragen van toeslagen. Hier zijn verschillende denkbare (gemeentelijke) beleidsopties voor. Hieronder worden enkele voorbeelden genoemd op basis van het uitgevoerde onderzoek. 

Ten eerste kan gedacht worden aan het verder investeren in digitale educatie, bijvoorbeeld door middel van het investeren in zogeheten intermediairs die voorlichting geven aan ouderen. Deze intermediairs, zoals digitale inloopspreekuur medewerkers, spelen nu al een belangrijke rol in het ondersteunen van sociaal-economisch kwetsbare groepen. Plekken zoals buurthuizen spelen hierbij een cruciale rol als ontmoetings- én educatieplek. Door hierin te investeren kunnen ook moeilijk bereikbare groepen, zoals mensen die de Nederlandse taal niet machtig zijn, bereikt worden. Door de digitale vaardigheden van ouderen te vergroten zal de relatieve digitale complexiteit voor deze groep afnemen, resulterende in een lagere non-take-up van toeslagen. 

Ten tweede kan gedacht worden aan het toegankelijker maken van digitale overheidscommunicatie. Uit zowel de kwantitatieve als kwalitatieve resultaten van dit onderzoek kwam naar voren dat een grote groep het lastig vindt om zaken te regelen met de overheid. De Nationale Ombudsman benoemt hierbij over non-take-up dat veel overheidscommunicatie lastig te begrijpen is voor bepaalde sociaal-economisch kwetsbare groepen. Hierbij kan gedacht worden aan het algeheel toegankelijker maken van overheidswebsites, bijvoorbeeld door een optie voor ‘simpele taal’. Hierdoor wordt overheidscommunicatie toegankelijker voor mensen met beperkte digitale vaardigheden en/of beperkte taalvaardigheden. Hiermee is de afgelopen tijd al significante voortgang gemaakt, echter blijkt dit voor bepaalde groepen nog niet genoeg. 

Ten derde wordt er in de interviews benoemd dat er veel verschillende regels en regelingen in de context van toeslagen zijn, die daarnaast ook verspreid zijn over verschillende digitale en niet digitale plekken. Hierbij kan gedacht worden aan grotere centralisatie van informatie, bijvoorbeeld op één centrale website met een toegankelijke naam en interface. Zo kan de relatieve digitale complexiteit voor deze groepen verminderd worden. 

Tot slot is het aan te raden om fysieke loketten open te houden waarbij ouderen of anderen met beperkte digitale vaardigheden fysiek langs kunnen om hulp te krijgen met het regelen van hun toeslagen. Zoals ook benoemd door de experts is voor veel ouderen fysiek contact erg belangrijk voor het verkrijgen van vertrouwen. Alhoewel dit mogelijk duurder is dan enkel digitale aanvraagmogelijkheden, kan op de lange termijn grotere maatschappelijke kosten voorkomen worden door het beperken van negatieve externe effecten resulterende uit non-take-up. Hogere non-take-up heeft namelijk verschillende negatieve effecten op de fysieke, mentale en financiële welvaart van kwetsbare groepen.